Job 33

1 «لیكنایایوب، سخنانمرا استماع نما و بهتمامیكلاممنگوشبگیر.

2 اینكالا’ندهانخود را گشودم، و زبانمدر كامممتكلّمشد.

3 كلاممنموافقراستیقلبمخواهد بود و لبهایمبهمعرفتخالصتنطّقخواهد نمود.

4 روحخدا مرا آفریده، و نفخهقادرمطلقمرا زندهساختهاست.

5 اگر میتوانیمرا جوابده، و پیشرویمن، كلامرا ترتیبدادهبایست.

6 اینكمنمثلتو از خدا هستم، و مننیز از گِلسرشتهشدهام.

7 اینكهیبتمنتو را نخواهد ترسانید، و وقار منبر تو سنگیننخواهد شد.

8 «یقیناً در گوشمنسخنگفتیو آواز كلامتو را شنیدم

9 كهگفتیمنزكیو بیتقصیر هستم؛ منپاكهستمو در منگناهینیست.

10 اینكاوعلّتها برمنمیجوید و مرا دشمنخود میشمارد.

11 پایهایمرا در كُندهمیگذارد و همهراههایمرا مراقبتمینماید.

12 هاندر اینامر تو صادقنیستی. منتو را جوابمیدهم، زیرا خدا از انسانبزرگتر است.

13 چرا با او معارضهمینمایی، از اینجهتكهاز همهاعمالخود اطّلاعنمیدهد؟

14 زیرا خدا یكدفعهتكلّممیكند، بلكهدو دفعهو انسانملاحظهنمینماید.

15 در خواب، در رؤیایشب، چونخوابسنگینبر انسانمستولیمیشود، حینیكهدر بستر خود در خوابمیباشد.

16 آنگاهگوشهایانسانرا میگشاید و تأدیبایشانرا ختممیسازد.

17 تا انسانرا از اعمالشبرگرداند و تكبّر را از مردمانبپوشاند.

18 جاناو را از حفرهنگاهمیدارد و حیاتاو را از هلاكتشمشیر.

19 با درد در بستر خود سرزنشمییابد، و اضطرابدایمیدر استخوانهایویاست.

20 پسجاناو نانرا مكروهمیدارد و نفساو خوراكلطیفرا.

21 گوشتاو چنانفرسودهشد كهدیدهنمیشود و استخوانهایویكهدیدهنمیشد برهنهگردیدهاست.

22 جاناو بهحفرهنزدیكمیشود و حیاتاو بههلاككنندگان.

23 «اگر برایوییكیبهمنزلههزار فرشتهیا متوسطیباشد، تا آنچهرا كهبرایانسانراستاستبهویاعلاننماید،

24 آنگاهبر او ترحّمنموده، خواهد گفت: او را از فرو رفتنبههاویهبرهان، منكفّارهایپیدا نمودهام.

25 گوشتاو از گوشتطفللطیفتر خواهد شد. و بهایامجوانیخود خواهد برگشت.

26 نزد خدا دعا كرده، او را مستجابخواهد فرمود، و رویاو را با شادمانیخواهد دید. و عدالتانسانرا بهاو رّد خواهد نمود.

27 پسدر میانمردمانسرود خوانده، خواهد گفت: گناهكردمو راستیرا منحرفساختم، و مكافاتآنبهمننرسید.

28 نفسمرا از فرورفتنبههاویهفدیهداد، و جانمن، نور را مشاهدهمیكند.

29 اینكهمهاینچیزها را خدا بهعملمیآورد، دو دفعهو سهدفعهبا انسان.

30 تا جاناو را از هلاكتبرگرداند و او را از نور زندگان، منوّر سازد.

31 ایایوبمتوجّهشده، مرا استماعنما، و خاموشباشتا منسخنرانم.

32 اگر سخنیداریبهمنجواببده؛ متكلّمشو زیرا میخواهمتو را مبرّیسازم.

33 و اگر نه، تو مرا بشنو. خاموشباشتا حكمترا بهتو تعلیمدهم.»